- superiectus [2]
2. superiectus, Abl. ū, m. (superiacio), I) das Daraufwerfen, substratu levium densarumque itidem et superiectu trabicularum calcatui tabulandarum, Itin. Alex. 77. – II) das Daraufspringen, Colum. 6, 36, 4.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.