- supplicue
supplicuē, Adv. (*supplicuus v. supplex), demütig, Apul. met. 9, 39 u. 11, 24.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
supplicuē, Adv. (*supplicuus v. supplex), demütig, Apul. met. 9, 39 u. 11, 24.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.