- suppolitor
suppolītor, ōris, m. (sub u. politor), der Abputzer, Abreiber, im öbszönen Sinne, Laber. com. 139 R.2 (bei Non. 490, 21).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
suppolītor, ōris, m. (sub u. politor), der Abputzer, Abreiber, im öbszönen Sinne, Laber. com. 139 R.2 (bei Non. 490, 21).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.