suspectus [1]

suspectus [1]

1. suspectus, a, um, PAdi. (v. 1. suspicio), I) beargwöhnt, verdächtig, Verdacht erregend, suspectus regi et ipse eum suspiciens novas res cupere, Sall.: meis civibus suspectus, Cic.: nec metues suspecta Cyrum, Hor.: medicina pluribus suspecta, Cic.: locus, Plin. ep.: bellum, vermuteter, Liv. (s. Fabri Liv. 24, 40, 1): eo suspectior, Cic.: suspectissimum quemque sibi haud cunctanter oppressit, Suet. – alqm od. alqd suspectum habere, für verdächtig halten, in Verdacht haben, Caes., Sall. u.a. – m. Abl. wodurch? suspectus societate consilii, Vell. 2, 53, 3: contumaciā suspectus, Curt. 8, 6 (20), 1. – mit de u. Abl., cum filius iamiam patri suspectus esset de noverca, Cic. de off. 3, 94: si provincia de morbis aestate suspecta est, Pallad. 1, 16. – m. super u. Abl., ne super tali scelere suspectum se haberet, Sall. Iug. 71, 5. – mit propter u. Akk., quod propter novitatem posset esse suspectum, Curt. 3, 5 (13), 16. – m. ad u. Akk., ut vilior ob ea regi et suspectior ad omnia fieret, Liv. 35, 14, 4. – m. in u. Akk., Etruria omnis cum Lepido suspecta in tumultum erat, Sall. hist. fr. 1, 45 (48): ne suspectus haberetur in amorem eius, Porphyr. Hor. carm. 2, 4, 21. – m. in. u. Abl., in parricidio, Val. Max. 5, 9, 3: suspectus in eadem Poppaea, Tac. hist. 1, 13: suspectus in eā (filiā), Suet. gr. 16: suspectus et in morte matris fuit, Suet. Vit. 14, 5. – m. Genet., suspectus cupiditatis imperii, Liv. 24, 9, 10 (wo Wölfflin cupiditate lesen will): falso incesti suspecta, Aur. Vict. de vir. ill. 46, 2: dominationis suspecti, ibid. 84, 4: suspectus nimiae spei, Tac. ann. 3, 29: capitalium criminum, ibid. 3, 60: aemulationis, ibid. 13, 9: proditionis, Iustin. 5, 9, 12: ob ea non quidem sceleris, sed contumaciae tamen esse suspectum, Curt. 6, 8 (29), 3. – mit Infin., suspectus consilia eius fovisse, Tac. hist. 1, 46: suspectus bellum malle, ibid. 4, 34: suspectus res novas voluisse, Curt. 9, 10 (41), 21. – II) aktiv = argwöhnend, argwöhnisch, mißtrauisch, Tert. apol. 21 u. de cult. fem. 2, 4 extr.: verb. timidi et suspecti, Cato dist. 4, 44: m. folg. Acc. pers. = jmd. beargwöhnend, gegen jmd. mißtrauisch, Spart. Sev. 15, 5. – Compar. m. de u. Abl., suspectior de obscuris, Amm. 16, 12, 27. – / Amm. 29, 4, 5 Gardth. suspicati; Apul. met. 9, 21 Hildebr. u. Eyssenh. suspectis.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Locus Suspectus — (ISSN|1718 5017) is a Canadian contemporary arts magazine that was founded in Montreal in 2005. Its content deals with visual culture. It states that it seeks out the stranger sides of visual culture for an interdisciplinary dialogue between… …   Wikipedia

  • suspect — suspect, ecte [ syspɛ(kt), ɛkt ] adj. et n. • 1355; lat. suspectus, de suspicere « regarder de bas en haut » 1 ♦ (Personnes) Qui est soupçonné ou qui prête au soupçon, éveille les soupçons. « Un être étrange, inquiétant, suspect à tous » (France) …   Encyclopédie Universelle

  • suspecte — ● suspect, suspecte adjectif (latin suspectus, de suspicere, regarder de bas en haut) Qui éveille des soupçons, de la défiance, qui ne semble pas régulier : Cette mort est suspecte. Se dit d un aliment, d un produit qui semble altéré, de qualité… …   Encyclopédie Universelle

  • suspekt — zwielichtig; undurchschaubar; mit Vorsicht zu genießen (umgangssprachlich); verdächtig; undurchsichtig; nicht ganz lupenrein (umgangssprachlich); nicht ganz astrein (umgangssprachlich); …   Universal-Lexikon

  • suspect — SUSPÉCT, Ă, suspecţi, te, adj. (Adesea substantivat) Care este bănuit, care dă de bănuit; care inspiră neîncredere, de care trebuie să te fereşti; dubios, îndoielnic. – Din fr. suspect, lat. suspectus. Trimis de RACAI, 07.12.2003. Sursa: DEX 98  …   Dicționar Român

  • regarder — Regarder, Aspicere, Cernere, Tueri, Intueri, Respicere, Videre, Capessere aliquid oculis, vel vsurpare. Souvent regarder, Respectare. N oser regarder quelqu un, Vultum alicui summittere, Budaeus ex Sueton. N oser regarder le soleil entre deux… …   Thresor de la langue françoyse

  • suspecto — suspecto, a (del lat. «suspectus»; ant.) adj. Sospechoso de cierta cosa que se expresa. * * * suspecto, ta. (Del lat. suspectus). adj. desus. sospechoso (ǁ que da motivo para sospechar) …   Enciclopedia Universal

  • sus|pect — «verb. suh SPEHKT; noun. SUHS pehkt; adjective. SUHS pehkt, suh SPEHKT» verb, noun, adjective. –v.t. 1. to think (something) likely; imagine to be so; surmise: »The old fox suspected danger and did not touch the trap. I suspect that some accident …   Useful english dictionary

  • Suspect — Sus*pect , n. [LL. suspectus. See {Suspect}, a.] 1. Suspicion. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] So with suspect, with fear and grief, dismayed. Fairfax. [1913 Webster] 2. One who, or that which, is suspected; an object of suspicion; formerly… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Suspect — Sus*pect , a. [L. suspectus, p. p. of suspicere to look up, admire, esteem, to look at secretly or askance, to mistrust; sub under + specere to look: cf. F. suspect suspected, suspicious. See {Spy}, and cf. {Suspicion}.] 1. Suspicious; inspiring… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • suspect — I. adjective Etymology: Middle English, from Anglo French, from Latin suspectus, from past participle of suspicere Date: 14th century 1. regarded or deserving to be regarded with suspicion ; suspected < investigates suspect employees > 2.… …   New Collegiate Dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”