- suspiratus
suspīrātus, ūs, m. (suspiro), der tiefe Atemzug, assiduo suspiratu, Apul. met. 5, 25: suspiratibus haustis dixit, tief aufseufzend, Ov. met. 14, 129.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
suspīrātus, ūs, m. (suspiro), der tiefe Atemzug, assiduo suspiratu, Apul. met. 5, 25: suspiratibus haustis dixit, tief aufseufzend, Ov. met. 14, 129.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
souspir — Souspir, Suspirium, Suspiratus huius suspiratus. Au dernier souspir, In extremo spiritu. Jusques au dernier souspir, Vsque ad extremum spiritum … Thresor de la langue françoyse