sustentatus

sustentatus

sustentātus, ūs, m. (sustento), I) das Aufrechterhalten, das In-die-Höhe-Halten, calanticae, Auson. perioch. Odyss. 5: seiner selbst (beim Schwimmen), Ggstz. demersus, Apul. apol. 21 Kr. (Hildebr. sustentui). – II) übtr., die Unterstützung, digna filii dei sustentatu, Hieron. Origen. in Ezech. hom. 4, 1.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • MASURIUS Sabinus — eques Romanus, ICtus, auditor, et successor Attei Capitonis. Meminit illius Persius. Sat. 5. v. 90. Exceptô si quid Masuri rubrica notavit. Similiter Pomponius Pandect. de Origine Iuris. Citatur subinde ab A, Gello. Scripsit Fastorum, et rerum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PALMATA — I. PALMATA apud Recentiores, paenitentiam notat, et quidem certam eius speciem. Beda de Remed. pecc. c. 14. si quis tinxerit manum in aliquo liquido cibo, et non idoneâ manu, centum palmatis tundetur. Harum 20. pro uno paenitentiae die valere,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • sustentative — ˈsəstənˌtād.iv, səˈstentəd. adjective Etymology: Latin sustentatus + English ive 1. : serving to sustain : relating to or giving sustentation sustentative action sustentative food 2. : serving to support or bind together body parts …   Useful english dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”