- astructor
astrūctor (adstrūctor), ōris, m. (astruo), der Beweisführer, Ven. Fort. de vit. S. Mart. 2, 404.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
astrūctor (adstrūctor), ōris, m. (astruo), der Beweisführer, Ven. Fort. de vit. S. Mart. 2, 404.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.