- tibicina
tībīcina, ae, f. (tibicen), die Flötenspielerin, Enn. fr. inc. bei Varro LL. 7, 104. Plaut. aul. 292; most. 960 u.a. Ter. adelph. 905 u. 907. Cic. de suis consil. fr. 3. p. 75 Kays. (bei Boëth. inst. mus. 1, 1. p. 185, 15 Fr. u. bei Augustin. c. Iul. Pelagon. 5, 5, 23). Hor. ep. 1, 14, 25, Ov. fast. 6, 687. Iuven. 2, 90. Mart. 14, 64, 1. Gell. 1, 11, 7.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.