- tortivus
tortīvus, a, um (torqueo), nachgekeltert, Cato r.r. 23, 4 (u. bei Plin. 14, 130). Colum. 12, 36: vinum ultimae expressionis, quod ὑδατῶδες Graeci vocant, nos abusive tortivum, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 21, 217.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.