transigo

transigo

trānsigo, ēgī, āctum, ere (trans u. ago), durchtreiben, I) eig.: 1) eine Waffe durch etw. treiben, stoßen, per pectora ensem, Sil.: ferrum per ambos pedes, Sen. poët. – 2) prägn., mit einer Waffe durchstechen, durchbohren, gladio pectus, Phaedr.: se ipsum gladio, Tac.: suo se ipsum gladio transegit, Gell.: se ferro, Tac.: iuvenem cuspis transigit, Sil. – übtr., hominem (amoris) toxico, Caecil. com. 53. – II) übtr.: 1) eine Zeit durchbringen, zubringen, verleben, tempus per ostentationem, Tac.: adulescentiam per haec fere, Suet.: placidas sine suspirio noctes, Sen.: transacto tribuniciae potestatis tempore, Suet.: mense transacto, Suet. – 2) ein Geschäft durchführen, zu Ende-, zustande bringen, vollenden, abtun, a) im allg.: negotium, Cic.: facta transacta omnia, Ter.: atque illud, quod faciendum primum fuit, factum atque transactum est, Cic.: ego unum quidquid quod adortus eram transigebam, Cato fr.: transactā re, Ter.: rebus transactis, Cic.: transactis rebus, quae in urbe agendae erant, Liv.: transactis iam meis partibus, Cic.: post transacta convivia, Sen. – alqd per alqm, Cic.: alqd per se, Liv.: alqd cum alqo, Sall.: fabulam, Plaut. – impers., si transactum est, wenn es vorbei ist, Cic. – Partiz. subst., quod plerumque non futura (was geschehen soll), sed transacta (was geschehen ist) perpendimus, Curt. 8, 2 (6), 1. – b) insbes., α) als t.t. der Geschäftsspr., einen streitigen Gegenstand durch Unterhandlung oder Vergleich abmachen, abtun, ausgleichen, vermitteln, sich vergleichen, mit jmd. ein Abkommen treffen, cum reo, Cic.: cum alqo HS ducentis milibus, Cic.: cum privatis minore pecuniā, Cic.: rem cum alqo, Cic. u. Liv.: inter se, Ter.: ne non habeam satis praesidii ad ea, quae vos statueritis hodierno die, transigunda, eure heutigen Beschlüsse durchzuführen, Cic. – Partiz. subst., trānsāctum, ī, n. = der Vergleich, Ulp. dig. 2, 15, 2 (transactum negotium, Papin. dig. 2, 15, 17). – β) außerhalb der Geschäftssphäre = mit etwas fertig werden, abschließen, ein Ende machen, Cremonae interim transegimus, Tac.: transigite cum expeditionibus, Tac.: impers., cum spe votoque uxoris semel transigitur, Tac.; vgl. Nipperd. Tac. ann. 12, 19. – 3) vertreiben, verkaufen, Pallad. 3, 26, 2; 12, 13, 8. – 4) se transigere, sich durchbringen, sich durchschlagen, Commodian. instr. 2, 30, 16 Ludwig. – / Archaist. transaxim = transegerim, *Pacuv. tr. 209 R.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • transigere — /tran sidʒere/ [dal lat. transigĕre, comp. di trans trans e agĕre spingere ] (io transigo, tu transigi, ecc.; pass. rem., disus., transigéi o transigètti ; part. pass. transatto ). ■ v. tr. 1. (giur.) [concludere una lite, una vertenza e sim. con …   Enciclopedia Italiana

  • transigere — {{hw}}{{transigere}}{{/hw}}v. intr.  (pres. io transigo , tu transigi ; pass. rem. io transigei  o transigetti , tu transigesti ; part. pass. transatto ; aus. avere ) 1 Terminare una controversia con una transazione. 2 (est.) Venire a patti, fare …   Enciclopedia di italiano

  • ԿԵԱՄ — I. (կէի, կեայր, կեցի, եկեաց, կեա՛ց.) NBH 1 1080 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 10c, 11c չ. ζάω, ζώ, ζωάω, βιόω vivo περιβιόομαι in vita conversor καταβιόομαι vitam transigo, dego παροικέω accedo, commoror. Արմատ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • transacto — |zát| adj. Que é anterior, que já acabou ou que já passou. = PASSADO, PRETÉRITO ≠ ATUAL, PRESENTE   ‣ Etimologia: latim transactus, a, um, particípio passado de transigo, ere, transpassar, varar, acabar, passar   ♦ [Portugal] Grafia de transato… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • transato — |zá| adj. Que é anterior, que já acabou ou que já passou. = PASSADO, PRETÉRITO ≠ ATUAL, PRESENTE   ‣ Etimologia: latim transactus, a, um, particípio passado de transigo, ere, transpassar, varar, acabar, passar …   Dicionário da Língua Portuguesa

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”