- trifidus
trifidus, a, um (ter u. findo), vgl. Prisc. de fig. num. § 32. p. 416, 29 K.), dreimal gespalten, dreispitzig, dreizackig, dreifältig, lingua, Sen. tr.: flamma (des Blitzes), Ov.: fulmen, Mythogr. Lat.: hasta, der Dreizack Neptuns, Val. Flacc.: via, Dreiweg, Kreuzweg (griech. τρίοδος), Sen. poët.: dass. subst., trifida, ae, f., Stat. Theb. 1, 64.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.