- trigonius
trigōnius, a, um (τρίγωνος), dreieckig, terminus, Gromat. vet. 288, 8 u. 341, 12.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
trigōnius, a, um (τρίγωνος), dreieckig, terminus, Gromat. vet. 288, 8 u. 341, 12.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.