- triumphatorius
triumphātōrius, a, um (triumphator), zum Triumphe gehörig, Triumph-, verbum, Tert. adv. Marc. 5, 10 extr.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
triumphātōrius, a, um (triumphator), zum Triumphe gehörig, Triumph-, verbum, Tert. adv. Marc. 5, 10 extr.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.