- tumefacio
tumefacio, fēcī, factum, ere, Passiv tumefīo, factus sum, fierī (tumeo u. facio), machen, daß etwas schwillt, schwellen machen, 1) eig.: humum, Ov. met. 15, 303: tumefactus pontus, angeschwollenes, Ov. met. 11, 518. – II) übtr., blähen, aufblähen, tumefactus laetitiā inani, Prop. 3, 6, 6: ut nostris tumefacta superbia libris, Prop. 4, 1, 63: nimium vano tumefactus nomine gaudes, Mart. 4, 11, 1.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.