- tutamentum
tūtāmentum, ī, n. (tutor, ārī), das Schutzmittel, der Schutz, Liv. 21, 61, 10: ad tutamentum regionis, Vulg. 1. Mach. 14, 37: übtr., tutamenta spiritalia et caelestia, Cypr. epist. 58, 9: circumspiciens tutamenta sermonis, sah sich um, ob er auch sicher reden könnte, Apul. met. 1, 8.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.