- unimodus
ūnimodus, a, um (unus und modus), nur von einer Art, Prud. psych. 768. Apul. de Plat. 2, 5.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ūnimodus, a, um (unus und modus), nur von einer Art, Prud. psych. 768. Apul. de Plat. 2, 5.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.