- ureticus
ūrēticus, a, um (ουρητικός), zum Urin (Harn) gehörig, Urin-, Harn-, pori (rein lat. viae urinales), Cael. Aur. de morb. chron. 5, 3, 55. Th. Prisc. 4, 2. – / griech. Akk. Plur. ū ēticūs (ουρητικοῦς), Cass. Fel. 51. p. 131, 12 Rose.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.