velificor

velificor

vēlificor, ātus sum, ārī (velificus), die Segel spannen, d.i. I) segeln, caerula ad infernos velificata lacus, Prop. 2, 28, 40: sic velificantes portibus suis adremigaverunt, Flor. 3, 7, 3: quantum per quadraginta dies noctesque velificantibus cursus est, Mela 3, 7, 2 (3. § 61). Vgl. velifico no. I. – II) bildl., mit vollen Segeln, d.i. eifrig für etw. wirken, jmdm. od. einer Sache Vorschub tun, jmdm. durchhelfen, alci, Cael. in Cic. ep. 8, 10, 2: honori suo, Cic. de lege agr. 1, 27: favori civium, Flor. 1, 9, 5. – / Parag. Infin. velificarier, Afran. com. 267 (wo aber Ribbeck mit Gerlach vellicarier lesen möchte).


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ВЕЛИФИКОР — (лат. velificor) распускать паруса …   Словарь ветров

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”