- baiulator
bāiulātor (bāiolātor), ōris, m. (baiulo) = βαστακτής, der Lastträger, Gloss. II, 256, 35.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
bāiulātor (bāiolātor), ōris, m. (baiulo) = βαστακτής, der Lastträger, Gloss. II, 256, 35.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
băiat — BĂIÁT, băieţi, s.m. 1. Copil de sex bărbătesc. ♢ (reg.; la pl.) Copii (indiferent de sex). 2. Persoană de sex bărbătesc ieşită nu de mult din vârsta copilăriei; p.ext. adolescent, flăcău. ♢ (Cu nuanţă afectivă, despre bărbaţi mai în vârstă) Bun… … Dicționar Român