- baphium
baphīum, ī, n. (βαφειον), die Färberei, Plur., Lampr. Alex. Sev. 40, 6. Cod. Iust. 11, 7, 14; 11, 8, 5. Cod. Theod. 10, 20, 18; 11, 28, 3. Serv. Verg. georg. 4, 335.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
baphīum, ī, n. (βαφειον), die Färberei, Plur., Lampr. Alex. Sev. 40, 6. Cod. Iust. 11, 7, 14; 11, 8, 5. Cod. Theod. 10, 20, 18; 11, 28, 3. Serv. Verg. georg. 4, 335.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
GIRBITANA Purpura — apud Treb. Pollion. in D. Claud. Albam subsericam unam, cum purpura Girbitana; dicta est ab Ins. Girba, quae Meninx est Vett. in Oceano Mer. hodie Gerbi. In qua nobilissimum baphium; cuius mentio in Not. Imp. ubi Girbitanum baphium non semel… … Hofmann J. Lexicon universale
BAPHLUM seu BAFIUM — locus in quo fucabatur vel tingebatur olim purpura. Ugutio; Bapbium, genus purpurae, unde Baphius vel Baphiarius, purpureus vel textor talis purpurae, vel venditor vel mercator huius purpurae, et invenitur simpliciter pra Mercatore, et hoc… … Hofmann J. Lexicon universale
NARBO — I. NARBO fil. Galatae, veterum Gallorum Rex, Narbonis conditor; sit fides penes auctores. Dupleix l. 2. c. 12. mem. Gall. II. NARBO urbs, et colonia Galliae Narbonensis, cui nomen dedit, in ora, apud Atacis fluv. ostia (licet Plin. l. 3. c. 4.… … Hofmann J. Lexicon universale
PURPURA — proprie concha, cuius liquore olim vestes tingebantur. Cn. Mattius in Mimiambis, apud A. Gellium, l. 20. c. 9. Iam tonsiles tapetes ebrii fucô, Quos concha purpura imbuens venenavit. Dico, olim; quia Veterum Purpura nobis periit ut infra… … Hofmann J. Lexicon universale
TINCTOR — Graece Βαφεὺς, a tingendis purpurâ, aliôque colorum genere vestibus, lapidibusque nomen habet: cuiusmodi Artificum memoriam servat Hierapoli vetus Inscr. ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΗΡΩΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟΙ ΗΕΡΓΑΣΑΑ ΤΩΝ ΒΑΦΕΩΝ Heroum hocce coronat corpus Tinctorum, apud Iac … Hofmann J. Lexicon universale