- binoctium
binoctium, ī, n. (bis u. nox; vgl. Prisc. de num. fig. 31. p. 416, 25 K.), eine Zeit von zwei Nächten, zwei Nächte, non plus quam binoctium abesse, Tac. ann. 3, 71: biduo et binoctio exanclatis itinerum laboribus magnis, während zweier Tage u. zweier Nächte, Amm. 30, 1, 8.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.