- campestror
campestror, ātus sum, ārī (campestre, s. campester no. II, A, a), sich mit dem Kampfschurz umgürten, Augustin. de nupt. et concup. 2. § 52 extr. u. (Partiz. Perf. = mit dem Kampfschurz umgürtet), Augustin. de civ. dei 14, 17. p. 34, 2 D.; vgl. Pelag. 1, 16, 32.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.