- cannabius
cannabius, a, um (cannabis), aus Hanf, hanfen, Hanf-, silvae, Hanfpflanzung, Gratt. cyn. 47.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
cannabius, a, um (cannabis), aus Hanf, hanfen, Hanf-, silvae, Hanfpflanzung, Gratt. cyn. 47.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
kenaf — m IV, D. u, Ms. kenaffie; lm M. y 1. bot. «Hibiscus cannabius, gatunek ketmii, roślina jednoroczna, dostarczająca włókna i oleju jadalnego, uprawiana głównie w strefie międzyzwrotnikowej; ketmia konopiowata» 2. włók. «włókno otrzymywane z łodyg… … Słownik języka polskiego