- addubitatio
addubitātio, ōnis, f. (addubito), als Übersetzung v. διαπόρησις, die Verlegenheit, das Verlegentun, eine rhet. Figur, Iul. Rufinian. de fig. sent. 9. Auct. schem. dian. 32 (p. 75, 3 ed. Halm). Macr. sat. 4, 6, 11. Mart. Cap. 5. § 523.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.