- cateia
catēia, ae, f. (wahrsch. keltisches Wort), eine Art Wurfkeule der Gallier u. Germanen, mit Nägeln beschlagen, Verg. Aen. 7, 741. Val. Flacc. 6, 83. Sil. 3, 277. Gell. 10, 25, 2. Isid. 18, 7, 7; vgl. Pompei. comment. 284, 23 K. – Nbf. cathēa, ae, f., Consent. de barb. et metapl. 1 extr.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.