cena

cena

cēna (nicht caena od. coena), ae, f. (altlat. cesna, oskisch kerssnaís ›cenis‹), die tägliche Hauptmahlzeit der Römer, gew. um 3 od. 4 Uhr nachmittags, die Tafel, die Mahlzeit, das Mahl, das Mittagessen, Essen (Ggstz. ientaculum u. prandium), I) eig.: tempus cenae, Sen.: caput cenae, Hauptgericht, Cic.: c. recta, eine förmliche M., Suet.: c. bona, Sen.: c. ternis ferculis, Suet.: c. abundantissima, Suet.: lauta, Cic.: Cerealis (s. d.), Plaut.: magnifica (Ggstz. cotidiana), Plin.: sumptuosa, Cic.: luxuriosa, Sen. rhet.: magna, Hor.: grandis, Quint.: exigua, Cels.: familiaris, Suet.: c. terrestris, ländliches M., Plaut. – argenti facti cenae gratiā decem pondo libras habere, zehn Pfund silbernes Tafelgeschirr haben, Gell. 17, 21, 39. – c. tempestiva, Cic.: antelucana, Cic. – c. adventicia, Suet.: aditialis, Varr. u. Sen.: auguralis, Cic.: nuptialis, Plaut. u. Suet.: cena pura, Fastenspeise, meton. = Fasttag, Eccl. (s. Rönsch Itala p. 306 u. Semias. 1. p. 13). – cenam coquere (alci), Plaut., Cato fr. u. Nep.: cenam apparare, Ter.: apponere lautiorem cenam, Suet., alci cotidianam cenam, Plin. – alqm ad cenam invitare, Cic.: alqm rogare ad cenam ut veniat, Ter.: alqm ad cenam rogare, Aur. Vict. u. Macr.: alqm ad cenam vocare, Cic.: ad cenam promittere (alci), renuntiare, s. prō-mitto, re-nūntio: ad cenam condicere, s. con-dīco. – alqm cenae adhibere, Quint.: alqm cenā accipere, Suet.: alqm cenā excipere,

Vell.: alqm abducere ad cenam in Academiam, Cic. – alci cenam dare (zB. apud villam), Cic.: alci cenam facere, Plaut.: cenas et facere et obire, Cic.: ire ad cenam, Ter.: itare ad cenas desisse, Cic.: venire ad cenam, Cic.: cenae deesse, Quint.: redire a cena, Cic. – cenam protrahere, Suet.: cenam producere iucunde, Hor.: cenam repetere, Suet. – cenae tempore, Suet.: ad praedictam cenae horam, Suet.: in cena, Cels. (u. so in cenis grandibus, Quint.): inter cenam, Cic.: super cenam, Suet.: per cenam, Suet.: post cenam, Cic. – Sprichw., cenā comesā venire, unser »post festum kommen«, Varr. r. r. 1, 2, 11: cenam rapere de rogo, v. hungerigen Leuten, Catull. 59, 3. – II) meton.: a) der einzelne Gang einer Mahlzeit, cena prima, altera, tertia, Mart. 11, 31, 6 sq. – b) der Speiseort, Speisesaal, Plin. 12, 11. – c) die Speisegesellschaft, Iuven. 2, 120.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • cena — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż I, CMc. cenanie {{/stl 8}}{{stl 7}} ilość pieniędzy potrzebna do kupienia jednostki (sztuki) lub porcji jakiegoś towaru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cena detaliczna, zbytu, hurtowa, umowna, jednostkowa, giełdowa, dumpingowa,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cena — sustantivo femenino 1. Última comida del día, que se hace generalmente por la noche, o al anochecer: La cena será a las nueve. 2. Conjunto de alimentos que se consumen en esta comida: una cena ligera. Preferimos una cena fría. Locuciones 1.… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Cena — Saltar a navegación, búsqueda La última cena de Leonardo da Vinci La cena es, como norma general, la última comida del día, y se toma por la noche. en España y países latinoamericanos (Venezuela, Co …   Wikipedia Español

  • cena — / tʃena/ s.f. [lat. cēna ]. 1. [vitto serale] ▶◀ [consumata in intimità o tra amici] cenetta. ‖ colazione, (lett.) desinare, pranzo. ⇑ pasto. ● Espressioni: ultima cena ▶◀ cenacolo. 2. (estens.) [occasione di riunione conviviale] …   Enciclopedia Italiana

  • cena — |ê| s. f. 1. Palco (1.ª acepção). 2. Cenário. 3. Arte dramática. 4. Subdivisão de um ato durante o qual as mesmas personagens ocupam a cena. 5. Teatro. 6. Conjunto de objetos que se oferecem à vista. 7. Espetáculo. 8. Panorama. 9. Vista, paisagem …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Cena — (a. Geogr.), Stadt in Sicilien, zwischen Allava u. Agrigentum; jetzt Monte Allegro, nach Andern Cianciana …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Cena — (auch Coena, lat.), das Mahl, die Mahlzeit. C. domini (C. dominica, »Mahl des Herrn«), soviel wie Abendmahl; auch Gründonnerstag als der Gedächtnistag desselben …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Cena — Cena, Cenaculum, s.v.w. Coena, Coenaculum …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Cena —   [lateinisch] die, /...nae, Hauptmahlzeit im antiken Rom, ursprünglich mittags eingenommen und aus zwei Gängen bestehend (»puls«: ein Mehlbrei, und »mensa secunda«: Nachtisch), dann am späten Nachmittag bis zu sieben Gänge umfassend. Vor dem… …   Universal-Lexikon

  • CENA — Siciliae locus. Antonin …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ceña — (Cf. aceña). f. Mur. noria (ǁ máquina para subir agua) …   Diccionario de la lengua española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”