ceno

ceno

cēno (nicht caeno u. coeno), āvī, ātum, āre (cena), I) v. intr. die cena (w. vgl.) halten, (zu Mittag) speisen, Tafel halten, cenavi modo, Plaut.: ambulare debet, tum ungi, deinde cenare, Cels.: manus lava et cena, Cic.: accepi tuas litteras cenans (bei Tisch), Cic. – c. bene, Catull. u. Cic. (vgl. cenasti in vita numquam bene, Lucil. fr.): opto te bene ce (nare), gesegnete Mahlzeit! Corp. inscr. Lat. 8, 9272: belle, Mart.: melius, Cic. u. Sen.: apparatius, Plin. ep.: c. libenter, frugaliter, recte, honeste, prave, nequiter, turpiter, Cic. – c. pleno convivio, Sen. rhet. – c. ligneo catillo, Val. Max. – c. sine carne, Spart. – cenavit sedens, Vell.: cubans cenavit, Iustin. – quis umquam cenarit atratus? Cic.: quis in funere familiari cenavit cum toga pulla? Cic. – ubi cenabant, cenaculum vocabant, Varr. LL.: ut vix triclinium ubi cenaturus ipse Caesar esset vacaret, Cic.: c. foris, Plaut.: Idibus foris, Pompon. com. fr.: c. in litore, Quint.: in propatulo, Val. Max.: apertis papilionibus, Lampr.: domi, Plaut.: in palatio peius quam domi, Lact.: est tempus istic cenandi, Gell.: utrubi cenaturi estis, hicine an in triclinio? Naev. com. fr.: c. Rhodi, Lucil. fr. – c. apud alqm, Cic.: apud alqm in eius nuptiis, Cic.: ad (at) alqm, Gell. 19, 7, 2. Corp. inscr. Lat. 4, 1880. – c. unā, Hor.: simul, Cic.: cum alqo, Cic.: cum alqo in cubiculo, Sen.: cum alqo ex eodem catino, Apul.: cum amica iucundius, Sen. rhet.: cum bulga cenat,

dormit, lavit, Lucil. fr. – c. centiens HS, Plin.: numquam minus centum sestertiis, aliquando autem tribus milibus sestertium, Lampr. – unpers., cum cenatum forte apud Vitellios esset, Liv.: neque umquam apud eum sine aliqua lectione cenatum est, Nep. – u. Partiz. Perf. cenatus medial, gespeist habend, mit dem Essen fertig, nach dem Mittagessen, nach der Tafel (Ggstz. ieiunus), cenati discubuerunt ibidem, Cic.: cum iam cenatus esset (gespeist hatte) cum Petreio, Auct. b. Afr.: statim milites cenatos esse, die Soldaten sollten unverweilt mit dem Essen fertig sein (abgekocht haben), Sall. – II) v. tr. als Mahlzeit zu sich nehmen, speisen, verspeisen, cenam, Plaut.: ostrea, Lucil. fr.: eum odorem cotidie, Plaut.: aprum, Hor.: asperrimum fenum, Apul.: ad focum illas ipsas radices, quas etc., Sen.: remedia vera cotidie, Plin. – scherzh. cenabis hodie magnum malum, Plaut. asin. 936. – prägn., nova deorum adulteria, bei Tafel darstellen, Poët. b. Suet. Aug. 70, 1. – u. centum cenatae noctes, bei Tafel hingebrachte Nächte, nächtliche Gelage, Plaut. truc. 279. – / arch. cenassit = cenaverit, Plaut. Stich. 192.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ceno- (1) — {{hw}}{{ceno (1)}{{/hw}} primo elemento: in parole composte dotte significa ‘recente’: cenozoico. ceno (2) {{hw}}{{ceno (2)}{{/hw}} primo elemento: in parole composte dotte significa ‘vuoto’: cenotafio. ceno (3) {{hw}}{{ceno (3)}{{/hw}} primo… …   Enciclopedia di italiano

  • ceño — sustantivo masculino 1. Gesto que consiste en arrugar la frente o el entrecejo para demostrar enfado o preocupación: fruncir el ceño. 2. Espacio que separa las dos cejas: Pepe tiene un ceño que parece siempre malhumorado. Frases y locuciones 1.… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • ceno — |ê| s. m. [Antigo] Lodo; lama.   ‣ Etimologia: latim caenum, i, sujidade, lama   • Confrontar: seno. ceno |ê| s. m. Cenho.   ‣ Etimologia: espanhol ceño   • Confrontar: seno …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • ceno- — 1 a combining form meaning new, recent, used in the formation of compound words: cenogenesis. Also, caeno , caino . [comb. form repr. Gk kainós] ceno 2 a combining form meaning common, used in the formation of compound words: cenobite. Also, co …   Universalium

  • ceno- — (keno ) DEFINICIJA kao prvi dio riječi znači su , skupno, zajednički, zajedno, opće u odnosu na ono što je u drugome dijelu [cenobij] ETIMOLOGIJA grč. koinós: zajednički …   Hrvatski jezični portal

  • čeno — čèno (čèsno) sr DEFINICIJA lokal., v. češanj ETIMOLOGIJA vidi češanj …   Hrvatski jezični portal

  • ceno- — [sē′nō, sē′nə; sen′ə] [< Gr koinos, common < * komios < IE base * kom, with, beside > L cum] combining form common [cenospecies]: also, before a vowel, cen …   English World dictionary

  • ceño — I (Del lat. cingulus, cinturón.) ► sustantivo masculino 1 Aro que ajusta alguna cosa. SINÓNIMO anillo arete cerco marco 2 VETERINARIA Especie de cerco elevado que suele formarse en la tapa del casco a las caballerías …   Enciclopedia Universal

  • ceño — sustantivo masculino 1) capote (coloquial), sobrecejo, sobreceño. «¿Qué es sobrecejo? La parte de la frente inmediata a las cejas. ¿Qué es ceño? Una demostración de enojo, la acción de dejar caer el sobrecejo arrugando la frente (...). Se dice,… …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • ceño — {{#}}{{LM C07877}}{{〓}} {{SynC08128}} {{[}}ceño{{]}} ‹ce·ño› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Gesto que se hace en señal de enfado arrugando la frente y juntando las cejas: • Cuando te vi con ese ceño, supe que algo te había pasado.{{○}} {{<}}2{{>}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • ceño — s m 1 Región de la cara situada entre las cejas y gesto que se forma en ella: el ceño adusto 2 Fruncir el ceño Contracción que se hace de esta parte de la cara, generalmente para expresar enojo o preocupación: Frunció el ceño, dio un golpe y se… …   Español en México

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”