- chirocmeta
chīrocmēta, ōrum, n. (χειρόκμητα), Menschenwerke, eine Schrift des Demokrit »de Veneficiis«, Plin. 24, 160 (griech. Vitr. 9. praef. § 14 [dazu Schneider]. Col. 7, 5, 17). Vgl. Salmas. Exerc. Plin. p. 775.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.