- adiuratio
adiūrātio, ōnis, f. (adiuro), das Beschwören bei etw., m. Genet. wobei? divini nominis, Lact. 2, 17, 11: salutis, Apul. met. 2, 20.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
adiūrātio, ōnis, f. (adiuro), das Beschwören bei etw., m. Genet. wobei? divini nominis, Lact. 2, 17, 11: salutis, Apul. met. 2, 20.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
adjuración — (del lat. «adiuratĭo, ōnis»; ant.) f. Conjuro o imprecación. * * * adjuración. (Del lat. adiuratĭo, ōnis). f. ant. conjuro. || 2. ant. imprecación … Enciclopedia Universal
ORDALIUM — vox medii aevi, ab Or i. e. magnum, et dael, i. e. iudicium. Iudicum fuit ferri. aquae ignis, duelli, etc. in Germania, Anglia, Gallia, etc. frequens priscis temporibus: Duodecim igniti vomeres Ordalium apud Graecos fuerunt. Unde Ludovicus… … Hofmann J. Lexicon universale
adjuraţie — ADJURÁŢIE, adjuraţii, s.f. Formulă a exorcismului care începe cu cuvintele adjuro te . ♦ Rugăminte insistentă, implorare. – Din lat. adjuratio, fr. adjuration. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 adjuráţie s. f. (sil. ţi e), art.… … Dicționar Român
ELOHIM — Hebr. Gap desc: Hebrew, nomen Deo proprium; in quo enallage numeri plur. pro singulari; quae etiam usurpatur, ubi tantum de unica SS. Trinitatis persona sermo est, Vide Psalm. 45. v. 7. 8. Hos. c. 1. v. 7. et c. 12. v. 3. Maxime autem Deo… … Hofmann J. Lexicon universale
адјурација — (лат adiuratio) 1. заколнување, 2. прав полагање на заклетва пред суд … Macedonian dictionary
adjuracija — adjurácija ž DEFINICIJA pravn. polaganje zakletve, prisega ETIMOLOGIJA lat. adiuratio … Hrvatski jezični portal
conjuration — Conjuration, Adiuratio, Coniuratio, Exorcismus. Souspeçonner aucun d avoir fait une conjuration et trahison, In suspicionem coniurationis vocare aliquem. Faire brigues et conjurations pour tuer quelqu un, Coitiones inire de nece alicuius, B.… … Thresor de la langue françoyse
adjuración — (Del lat. adiuratĭo, ōnis). 1. f. ant. conjuro. 2. ant. imprecación … Diccionario de la lengua española