circumactus [2]

circumactus [2]

2. circumāctus, ūs, m. (circumago), I) die Herumdrehung im Kreise, die Umdrehung, der Umschwung, caeli, Sen.: rotarum, Plin.: rotarum volubilium, Arnob.: totius corporis, Plin. – II) das Umwenden, cum circumactum angustiae non caperent, Plin. 8, 201.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Conus circumactus — Apertural view of Conus circumactus Scientific classification Kingdom: Anima …   Wikipedia

  • Wikingerzeit — Chronik (kleine Auswahl) 793 Wikingerüberfall auf das Kloster von Lindisfarne 795 Beginn der Überfälle auf Irland (Inishmurray) 799 Beginn der Überfälle auf das Reich der Franken 830 erneute Wikingerüberfälle auf England 840 erst …   Deutsch Wikipedia

  • Conus (coquillage) — Conus Conus amadis …   Wikipédia en Français

  • Cono (molusco) — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase cono. ? Caracoles cono Conus geographus …   Wikipedia Español

  • АМБАКТЫ —    • Ambacti,          или германское слово, по готски andbaht, древневерхненем. ampaht, васалл, слуга, что у Цезаря b. g. 3, 22, кажется, означается и словом soldutii; или кельтское, от аmbi=вокруг и aig=agere; следовательно, circumactus, т. е …   Реальный словарь классических древностей

  • Amt, das — Das Amt, des es, plur. die Ämter, Diminutiv. Ämtchen, Oberdeutsch Ämtlein, ein altes Wort, welches ehedem so wohl gewisse Dienstleistungen, als auch diejenigen Personen bedeutete, die dazu verbunden waren. Heut zu Tage bezeichnet es, 1. Überhaupt …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Conus — Para otros usos de este término, véase cono.   Caracoles cono …   Wikipedia Español

  • AMBACTI — apud Caesarem. l. 6. Bell. Gall. c. 15. ubi de Equitibus Galliae agit, Eorum, inquit, ut unusquisque est genere copiisque amplissimius, ita plurimos circum se ambactos clientesque habet: Clientes sunt seu servi conductitii. Vox Gallica vetus,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ELOGIUM — Tertulliano Apolog. c. 11. et Suet. in Calig. appellatur titulus criminis, qui ad crucem damnatis praeferri vel iis apponi, aut ipsi cruci inscribi fuit solitus. Romanâ voce Titulus, quâ et Ioh. c. 19. v. 19. usus est. Atque item Nonnus, in hoc… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TITULUS — proprie lapis seu cippus scpulchralis inscriptus, vel ipsa lapidis inscriptio, quae alias elogium quoque. Virgild. Culice, v. 409. tum Frente locatur Elogium Item pro inscriptione, quae supplicii, quod de reo sumebatur, causam indicabat,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VENALIS — de mancipio venali κατ᾿ ἐξοχην` sumitur: Grex venalium, Plaut. Aulul. Actu 3. Sc. 3. v. 4. Cistellar. Actu 2. Sc. 2. v. 67. Rudente, Actu 2. sc. 7. v. 26. Venales illic ductitavit quisquis est: non est misericors. Idem in Trinummo, Actu 2. sc. 2 …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”