- affabiliter
affābiliter, Adv. m. Superl. (affabilis), leutselig, alloqui, Spart. Car. 3, 2: affabilissime dicere, Gell. 16, 3, 5.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
affābiliter, Adv. m. Superl. (affabilis), leutselig, alloqui, Spart. Car. 3, 2: affabilissime dicere, Gell. 16, 3, 5.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
CILO — apud Ael. Spartian. in Antonino Caracalla, c. 3. Alterâ die Capitolium petiit et eos, quos occidere parabat, affabiliter est alloquutus, innitensque Papiniano et Ciloni ad Palatium rediit. Ubi alii Chilo fegunt: sed veram lectionem confirmant Dio … Hofmann J. Lexicon universale
affablement — Affablement, Affabiliter, Blande … Thresor de la langue françoyse
gratieusement — Gratieusement, Blande, Benigne, Blanditer, Affabiliter. Fort gratieusement et courtoisement, Perbenigne. Traicter aucun gratieusement, Gratiose cum aliquo agere, B … Thresor de la langue françoyse