- durateus
dūrateus, a, um (δουράτεος), hölzern, equus, v. trojan. Pferde, Lucr. 1, 476.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
dūrateus, a, um (δουράτεος), hölzern, equus, v. trojan. Pferde, Lucr. 1, 476.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
DURATEUS Equus — ponitur pro equo Troiano: quod δούρειος ligneus, esset, unde et Durius dictus … Hofmann J. Lexicon universale
DURIUS Equus — vide Durateus … Hofmann J. Lexicon universale