- durator
dūrātor, ōris, m. (duro), der Abhärter, ingentium corporum dur. Hister, Pacat. pan. Theod. 33, 4.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
dūrātor, ōris, m. (duro), der Abhärter, ingentium corporum dur. Hister, Pacat. pan. Theod. 33, 4.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.