lacero

lacero

lacero, āvī, ātum, āre (lacer), zerfetzen, in Fetzen zerreißen, zerfleischen, verstümmeln, I) eig.: alcis corpus lacerare atque vexare, Cic.: lac. nasum auresque, Liv.: genas, Ov.: vestem, Ov.: crines, Curt.: tergum virgis, alqm verberibus, Liv.: alqm dentibus suis, Sen.: viscera morsu, Cic. poët.: suos artus morsu, Quint.: lacerari morsibus canum, Phaedr.: lac. natantium manus stipitibus saxisque, Curt.: toto corpore laceratus, Liv.: per artus suos laceratus, Sen. rhet., per oculos singulos, Sen. rhet.: lacerari membratim, Amm. – lac. alqm omni cruciatu, Cic., omni crudelitate, Q. Cic. – im milderen Sinne, eine Speise zerstückeln = zerlegen, zerteilen, zerschneiden, obsonium, anserem, Petron. – u. im weiteren Sinne, zertrümmern, omnes pontes, Liv. 30, 10, 19: hostium rates, Flor. 2, 2, 36: centum amplius navium classem tantā strage, ut etc. (vom Sturm), Flor. 3, 5, 18. – II) übtr.: 1) zerfleischen = tiefe Wunden schlagen, zugrunde richten, zerrütten, gewaltig schmälern, terram Italiam lacerare atque vexare, Cato fr.: imperium, Tac.: reliquias vitae lacerare atque distrahere, Cic.: lac. rem publicam, Cic. (s. Fabri Sall. Iug. 41, 5): lac. famam alcis, Liv.: famam victoriae nuper partae (v. einem Umstand), Tac. – m. Abl. wodurch? patriam scelere, Cic.: fenore, male suadendo, lustris homines, Plaut.: rem publicam largitionibus, Sall. – Insbes., a) wie δαρδάπτειν κτήματα, χρήματα (Hom.), das Vermögen usw. verschleudern, durchbringen (s. Fabri u. Dietsch Sall. Cat. 14, 2), rem suam, Plaut.: pecuniam, Cic.: bona patria manu, ventre, Sall. – b) die Zeit vergeuden, quae loquens lacerat diem, Plaut.: ne ego hunc lacero diem, Plaut. – c) das Gemüt, Herz zerfleischen, aegritudo lacerat, exest animum planeque conficit, Cic.: meus me maeror cotidianus lacerat atque conficit, Cic. – 2) mit Worten zerfleischen = tief verletzen, herunterreißen, tief herabsetzen, lästernd verunglimpfen, haec te lacerat, haec cruentat oratio, diese meine Rede schlägt dir tiefe, schlägt dir blutige Wunden, Cic.: obtrectatio invidiaque, quae solet lacerare plerosque, Cic.: v. Pers., Nasonis carmina rapti, Ov.: alqm verbis iniuriosissimis, Augustin.: alqm maledictis, Sall.: alqm probris, Liv.: alqm litteris, Suet.: existimatio lacerata carminibus maledicentissimis, Suet. – 3) in Teile zerstückeln, haec ipsa fiducia et lacerat ac deformat orationem, Quint.: nihil est tot ac tam variis affectibus concisum atque laceratum, quam mala mens, Quint.: coepit Menecratis canticum lacerare (zu verhunzen), Petron.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • lacero — / latʃero/ agg. [dal lat. lacer ĕra ĕrum ]. 1. [per lo più di tessuto, che presenta strappi: biancheria l. ] ▶◀ consunto, (lett.) dilacerato, frusto, liso, logorato, logoro, sbrindellato, sdrucito, stracciato, strappato. ◀▶ intatto, integro,… …   Enciclopedia Italiana

  • lácero — adj. Feito em pedaços; lacerado …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • lacero — lacero, ra sustantivo masculino,f. 1. Uso/registro: restringido. Funcionario municipal que recoge los perros callejeros y los lleva a la perrera: Los laceros recogen los perros vagabundos. 2. Cazador, en general furtivo, que atrapa a los animales …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • lacero — 1. m. Persona diestra en manejar el lazo para apresar toros, caballos, etc. 2. Cazador que se dedica a coger con lazos la caza menor, por lo común furtivamente. 3. Empleado municipal encargado de recoger perros vagabundos …   Diccionario de la lengua española

  • lacero — {{#}}{{LM L23230}}{{〓}} {{[}}lacero{{]}}, {{[}}lacera{{]}} ‹la·ce·ro, ra› {{《}}▍ s.{{》}} {{<}}1{{>}} Persona que maneja hábilmente el lazo para atrapar animales: • En el rancho contrataron varios laceros.{{○}} {{<}}2{{>}} Cazador, generalmente… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • lacero — ► sustantivo 1 Persona diestra en manejar el lazo para apresar toros, caballos y otros animales: ■ los laceros exhibieron sus habilidades en el rodeo . 2 CAZA Cazador, por lo general furtivo, que utiliza lazos para la caza menor. 3 OFICIOS Y… …   Enciclopedia Universal

  • lacero — 1là·ce·ro s.m. 1. BU usura, logorio | ciò che viene consumato con l uso 2. TS cart. insieme dei materiali cartacei che vengono macerati e riutilizzati per fabbricare altra carta {{line}} {{/line}} DATA: 1869. ETIMO: der. di lacerare. 2là·ce·ro… …   Dizionario italiano

  • lacero — {{hw}}{{lacero}}{{/hw}}agg. 1 Strappato o stracciato in più punti o in più pezzi: carni lacere; stracci laceri | Ferita lacera, prodotta per strappamento | Ferita lacero contusa, prodotta per strappamento e compressione. 2 (est.) Detto di persona …   Enciclopedia di italiano

  • lacero — lacero1 pl.m. laceri lacero1 sing.f. lacera lacero1 pl.f. lacere lacero2 pl.m. laceri …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • lacero — Sinónimos: ■ vaquero, gaucho, jinete, llanero, trampero, apresador …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • lacero — agg. strappato, stracciato, squarciato, rotto □ logoro, frusto, povero, consunto, consumato, liso, sbrindellato, sdrucito, cencioso CONTR. intatto, integro, nuovo □ rammendato, rappezzato …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”