- pertimefactus
pertimefactus, a, um (pertimeo u. facio), in große Furcht versetzt, eingeschüchtert, Pacuv. tr. 302. Brut. in Cic. ep. 11, 20, 2.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
pertimefactus, a, um (pertimeo u. facio), in große Furcht versetzt, eingeschüchtert, Pacuv. tr. 302. Brut. in Cic. ep. 11, 20, 2.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.