- remulco
remulco, āre (remulcum), ins Schlepptau nehmen, bugsieren, Non. 57, 27 u. Gloss.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
remulco, āre (remulcum), ins Schlepptau nehmen, bugsieren, Non. 57, 27 u. Gloss.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
remocquer — Remocquer, act. ac. Est un terme de navigation, et signifie tirer à la queuë d un vaisseau à rames, un navire ou autre vaisseau, Remulcare, Remulco trahere. Dont ledit mot François est venu. Tout ainsi que le Latin de cetuy Grec {{t=g}}rhumoulkéô … Thresor de la langue françoyse
BUCENTAURUS — Ital. Bucintoro, navis apud Venetos, non minori iure sacris annumerauda, quam illa apud Romanos olim, quâ Saturnus, et apud Athenienses, quâ Theseus, vecti dicuntur: seu quod in urbe advenientes sacri Principes externi eâ vectantur, seu quod… … Hofmann J. Lexicon universale
INHIBERE et INHIBITIO — verba nautica sunt. Cic. ad Attic. l. 3. Ep. 21. Inhibere illud tuum, quod valde mihi arriserat, vebementer displicet. Est enim verbum totum nauticum quamquam id quidem sciebam: sed arbitrabar sustineri remos, cum inhibere essent remptges iussi.… … Hofmann J. Lexicon universale
NAVIS — I. NAVIS cuius inventum suerit, diximus supra. Longam primus Iason exstruxisse dicitur, circa Pelium montem, et magnitudine et reliquô apparatu consuetum eô tempore modum excedentem, quod illius aetatis homines ratibus fere et parvis acatiis vehi … Hofmann J. Lexicon universale
PACTON — Graece Πάκτων, apud Hyginum Charisio laudatum, Ab Actio navigantes stadia quadraginta veniunt ad isthmum Leucadiensium: ibi solent itineris minuendi gratiâ remulcô, quem graeci πάζτωνα dicunt, navem traducere: scapha est, ex pluribus lignis seu… … Hofmann J. Lexicon universale
TABACI Insula — quae et nova Valachria, Insula Americae meridialis, in mari Boreali sub Hollandis. Vide Insula Tabaci. Coeterum dicta est a Tabaco herba, quae ibi magna copia provenit; Olim et Nocotiana, a Nicotio inventore appellata, quod primus eam ex India ad … Hofmann J. Lexicon universale
ρυμουλκός — ή, ό, και τ. ουδ. ρεμουλκό, Ν 1. αυτός που ρυμουλκεί, που έλκει κάτι το οποίο είναι δεμένο πίσω του 2. το θηλ. ως ουσ. η ρυμουλκός σιδηροδρομική άμαξα έλξης, λοκομοτίβα 3. το ουδ. ως ουσ. το ρυμουλκό και ρεμουλκό α) ναυτ. μικρό μηχανοκίνητο πλοίο … Dictionary of Greek
ρυμουλκώ — ῥυμουλκῶ, έω, ΝΑ, και ρεμουλκώ Ν έλκω, τραβώ πλωτό ή τροχοφόρο όχημα που είναι δεμένο πίσω μου («τῶν μὲν ρυμουλκούντων τὰς ἱππηγοὺς ναῡς», Πολ.) νεοελλ. 1. μτφ. (σχετικά με πρόσ.) μπορώ και κατευθύνω κάποιον όπως θέλω εγώ, τόν χρησιμοποιώ κατά τη … Dictionary of Greek