- sorditudo
sorditūdo, inis, f. (sordes), der Schmutz, Plaut. Poen. 970. Vgl. Non. 173, 11.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
sorditūdo, inis, f. (sordes), der Schmutz, Plaut. Poen. 970. Vgl. Non. 173, 11.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.