- susurrator
susurrātor, ōris, m. (1. susurro), der leise redet, der Flüsterer, Zischler, sed susurratores dum taxat, aber es ist doch nur ein leises Geflüster, Cael. in Cic. ep. 8, 1, 4. – insbes., der Ohrenbläser, Vulg. Sirach 5, 17 u.a. Eccl.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.