- trucia
trūcia, ae, f. u. trūctus, ī, m. (τρώκτης), eine Art Forelle, Isid. orig. 12, 6, 6. Plin. Val. 5, 43. Anthol. Lat. 390, 18 (385, 18).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
trucia
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
trucia — trù·cia s.f. RE tosc. solo sing., grande miseria, chiaramente riconoscibile da abiti logori e consunti {{line}} {{/line}} DATA: 1879. ETIMO: der. del fr. trucher vagabondare … Dizionario italiano
trucio — trù·cio agg. RE tosc. consunto, logoro, sporco | estens., misero, meschino {{line}} {{/line}} DATA: 1891. ETIMO: etim. incerta, forse der. di trucia … Dizionario italiano
trutka — ż III, CMs. trutkatce; lm D. trutkatek «trucizna mieszana z pokarmem, wykładana w celu trucia zwierząt wyrządzających szkody» Trutka na szczury … Słownik języka polskiego
