- caiatio
cāiātio, ōnis, f. (caio), das Hauen, Prügeln der Kinder, Fulgent. continent. Verg. p. 103, 17 H.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
cāiātio, ōnis, f. (caio), das Hauen, Prügeln der Kinder, Fulgent. continent. Verg. p. 103, 17 H.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
CAJA — vetus verbum, quod fustem aut baculum significat: unde caiare pro verberare. Fulgentius de Virgil. contin. In septimo vero Caieta sepulta nutrice, i. e. Magtstriani timoris proiectâ gravedine: unde Caieta dicta est, quasi ccactrix aetatis: Nam et … Hofmann J. Lexicon universale